رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده باتنظیم شناختی هیجان و تاب آوری دردانش آموزان دختر دبیرستانهای شهرستان شیراز

پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه بین الگوهای ارتباطی خانواده باتنظیم شناختی هیجان وتاب آوری انجام شد. طرح پژوهش توصیفی و ازنوع همبستگی بود.جامعه آماری شامل دانش آموزان دختردبیرستانهای شهرشیراز درسال تحصیلی 93-92بود که 300نفر ازآنها به شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای به صورت تصادفی انتخاب شدند.ابزاراستفاده شده دراین پژوهش ،پرسشنامه تجدیدنظرشده الگوهای ارتباطی خانواده کوئرنروفیتزپاتریک(2002)وپرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی cerq،(2002)ومقیاس تاب آوری کانرودیویدسونcd-rlsc،(2003)بوده است.داده های به دست آمده باروش آماری همبستگی و رگرسیون به شیوه همزمان موردتجزیه وتحلیل قرارگرفت.نتایج نشان دادکه بین بعدهمنوایی الگوهای ارتباطی خانواده باراهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان (ارزیابی مجددمثبت وتمرکز مجددمثبت)رابطه منفی معناداروباراهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان (سرزنش خود، سرزنش دیگران، نشخوارفکری، تلقی فاجعه آمیز و پذیرش) رابطه مثبت معنادار وجودداردوبین بعدگفت وشنودالگوهای ارتباطی خانواده باراهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان،رابطه ی مثبت معناداروباراهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان ،رابطه منفی معناداروجوددارد.همچنین بین الگوهای ارتباطی خانواده وتاب آوری رابطه ی معنادار وجودداردویافته های رگرسیون نشان دادکه الگوهای ارتباطی خانواده دارای قدرت پیش بینی معناداری برای ابعادتنظیم شناختی هیجان وتاب آوری می باشند.دراین پژوهش توصیه های عملی برای بهبودتنظیم شناختی هیجان وتاب آوری دربین اعضای نمونه ووالدین آنهاارائه شد.